1. |
Τα Λουλούδια
03:28
|
|||
Τα λουλούδια που μου ’στειλες
στο κινέζικο άσπρο βάζο
κοίταξα μα δεν είναι εκεί
κι όμως πάντα εκεί τα βάζω
Το πιστόλι που έκρυψα
στο παλιό μου κρυφό συρτάρι
έψαξα μα δεν είναι εκεί
σίγουρα πάλι το ’χει πάρει
Μέσα σ’ αυτό το σπίτι
μένω με κάποιον άλλον
που όλο κρύβεται
πολύ καλά και μάλλον
Χρειάζεται να πάω
ένα μακρύ ταξίδι
κι όταν γυρίσω πια
ελπίζω να ’χει φύγει
Κάτι πτώματα που έθαψα
μες τον κήπο βαθιά τα βάζω
τα φερε στο σαλόνι μου
με κοιτάζουν και τα κοιτάζω
Μου αφήνει μηνύματα
στο ψυγείο και στο τραπέζι
με κρυμμένα νοήματα
πάλι με το μυαλό μου παίζει
Μέσα σ’ αυτό το σπίτι
μένω με κάποιον άλλον
που όλο κρύβεται
πολύ καλά και μάλλον
Χρειάζεται να πάω
ένα μακρύ ταξίδι
κι όταν γυρίσω πια
ελπίζω να ’χει φύγει
|
||||
2. |
Έλα Κοντά Μου
02:53
|
|||
Πουλί του παραδείσου
πετάς μεσ’ τα όνειρά μου
έλα κοντά μου
έλα κοντά
Θυμίζεις καταιγίδα
διψάει η καρδιά μου
έλα κοντά μου
έλα κοντά
Φεύγει
κυλάει σαν ποτάμι
περνάει ο καιρός
μα ακόμη ανασαίνω
είσαι στο βάθος της νύχτας
αστέρι αναμμένο
Δε ξέρω που πηγαίνω
ποιο είναι το όνομά μου
έλα κοντά μου
έλα κοντά
Φεύγει
κυλάει σαν ποτάμι
περνάει ο καιρός
μα ακόμη ανασαίνω
είσαι στο βάθος της νύχτας
αστέρι αναμμένο
|
||||
3. |
Το Τέλος Του Κόσμου
03:17
|
|||
Τέλειωσαν οι μέρες που περίμενα σ’ ένα δωμάτιο
ώσπου να ’ρθει επιτέλους πια στο τέλος του κόσμου
το τέλος του κόσμου
Τέλειωσαν οι δρόμοι που ταξίδευα χρόνια ελπίζοντας
ότι θα φτάσω επιτέλους πια στο τέλος του κόσμου
το τέλος του κόσμου
Στέκομαι εδώ
στον άδειο σταθμό
και σε περιμένω
περιμένω
Θέλω να ’ρθεις
και να πάμε όπου πάει
το επόμενο τρένο
Τέλειωσαν οι νύχτες που περίμενα μπρος στην οθόνη μου
να ανακοινώσουν ότι ήρθε πια το τέλος του κόσμου
Τέλειωσαν οι δρόμοι που ταξίδευα πάντα ελπίζοντας
ότι θα φτάσω επιτέλους πια στο τέλος του κόσμου
Στέκομαι εδώ
στον άδειο σταθμό
και σε περιμένω
περιμένω
Θέλω να ’ρθεις
και να πάμε όπου πάει
το επόμενο τρένο
|
||||
4. |
||||
Σήμερα σκεφτόμουνα το φως
σ’ εκείνο το παράξενο δεντρόσπιτο
καθόμουν μέσα με τις ώρες σιωπηλός
το καλοκαίρι φίδι ήσυχο αργόσυρτο
Μια καμπάνα που χτυπάει απ’ τον αέρα
με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα
Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω
πολύ καιρό
μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ
παράξενο
Σήμερα σκεφτόμουνα το φως
έτσι όπως έπεφτε στο πρόσωπό σου αλλόκοτο
καθώς γελούσες και ψιθύριζες διαρκώς
ότι χωράει μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο
Μια σημαία που κυματίζει μέσα στη μπόρα
με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα
Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω
πολύ καιρό
μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ
παράξενο
Σήμερα σκεφτόμουνα το φως
έτσι όπως έπεφτε στο πρόσωπό σου αλλόκοτο
καθώς γελούσες και ψιθύριζες διαρκώς
ότι χωράει μια πυρκαγιά σ’ ένα σπιρτόκουτο
Μια καμπάνα που χτυπάει απ’ τον αέρα
με φέρνει πάλι εκεί που σ’ έχασα
Σήμερα σκέφτηκα ότι έχω να σε ’δω
πολύ καιρό
μια μέρα χάθηκες στο πλήθος κάπου εδώ
παράξενο
|
||||
5. |
Navigator
03:08
|
|||
Βγαίνει ξανά στον ίδιο δρόμο
στο ίδιο φανάρι σταματάει και μετά τη στροφή
για μια στιγμή κοιτάει με τρόμο
ένα άδειο δρόμο που εχθές μάλλον δεν ήτανε εκεί
Σκύβει μπροστά και στον καθρέφτη
ο ήλιος πέφτει και τα κτίρια παίρνουν φωτιά
πρώτη φορά νιώθει πως βλέπει
αυτόν τον κόσμο έτσι όπως μάλλον είναι αληθινά
Ψάχνει να βρει τον ίδιο τύπο
στο ίδιο φανάρι που σταμάτησε εχθές
μα όπως κοιτάει αντί γι αυτόν βλέπει έναν κήπο
με κάτι άγνωστα λουλούδια, απόκρημνες ακτές
και ξαφνικά μπροστά στ’ αμάξι
προτού αλλάξει πια ο κόσμος οριστικά
πάλι αυτός τη ρωτάει αν του επιτρέπει
να την κοιτάξει μες στα μάτια τελευταία φορά
|
||||
6. |
Μια Φορά
02:33
|
|||
Μια φορά
πριν από χρόνια
πριν από λίγο
μια σκιά
κάποτε
πάγος και χιόνια
λίγο πριν
και μετά
Έμοιαζε
τόσο με σένα
έτρεξα
να σε βρω
μια φορά
πριν από χρόνια
λίγο πριν
κάπου εδώ
Αν ποτέ
ίσως σε λίγο
λίγο πριν
κάπου εδώ
κάποτε
λίγο πριν φύγω
μια φορά
και έναν καιρό
Νύχτωσε
πέφτει το βράδυ
ποιο παιδί
ξενυχτά
ποιο σκυλί
μες στο σκοτάδι
κάπου εδώ
μια φορά
|
||||
7. |
Ποτέ Ξανά
03:19
|
|||
Έπεσε η ομίχλη στις σκεπές
κόκκινος καπνός
τόσες φωτεινές επιγραφές
τόσο λίγο φως
Κι ανατινάζονται τα λόγια
που ήθελα τόσο να σου πω
κατρακυλάνε σαν ποτάμια
σ’ έναν άγνωστο γκρεμό
Κι όσο παλεύω να σε φτάσω
τόσο σε παίρνει μακρυά
αυτός ο αέρας που σφυρίζει σα να λέει
ποτέ ξανά
Φεύγεις και αργά σ’ ακολουθεί
τίγρης σιωπηλός
χάνεσαι στης πόλης τη βουή
φεύγω μοναχός
Κι ανατινάζονται τα λόγια
που ήθελα τόσο να σου πω
κατρακυλάνε σαν ποτάμια
σ’ έναν άγνωστο γκρεμό
Κι όσο παλεύω να σε φτάσω
τόσο σε παίρνει μακρυά
αυτός ο αέρας που σφυρίζει σα να λέει
ποτέ ξανά
Κι αναρωτιέμαι
τι θα πει «για πάντα»
|
||||
8. |
Ο Πύργος Του Ποτέ
03:28
|
|||
Όλη νύχτα προσπαθούσα
να νικήσω το φεγγάρι
μεσ’ στα μάτια το κοιτούσα
όμως πάντοτε γελούσα πρώτος
κι όλο έχανα
Άργησα να καταλάβω
ότι δεν κοιτούσε εμένα
αλλά κάτι παγωμένα
βλέμματα παγιδευμένα
στα συρματοπλέγματα
Αυτός ο κύριος μονάχος κοιτάζει κάπου απέναντι
κάποια ασήμαντη ομορφιά
ασήμαντη
απέραντη
Απ’ τον πύργο του ΟΤΕ
βλέπει αυτό τον άλλο πύργο
αυτό τον πύργο του ποτέ
που αν του σπάσεις το γρανάζι
φύγαμε στο διάστημα
Στο λιμάνι οι γερανοί
σημαδεύουν στα ουράνια
φώτα και αεροπλάνα
η ομίχλη τριγυρίζει στα στενά
και μ’ έκρυψε
Απ’ τη νέα παραλία
πλησιάζει η κυρία
πήρα σκύλο που δαγκώνει
τον ταΐζει στο σαλόνι
θρύλους και φαντάσματα
Στα μπαλκόνια η μοναξιά
της ωραίας Φρειδερίκης
πες μας τώρα που ανήκεις
στη λεωφόρο κάποιας νίκης
μακρινής και άγνωστης
Κάποιος φώναξε γκαρσόν
και κοιτούσε προς τα εμένα
με τα μάτια μου σκυμμένα
πλήρωσα ό,τι χρωστούσα
γύρισα και έφυγα
Αυτός ο κύριος μονάχος κοιτάζει κάπου απέναντι
κάποια ασήμαντη ομορφιά
ασήμαντη
απέραντη
|
||||
9. |
||||
Στις ακτές του παραδείσου
στην απέναντι πλατεία
σημαδεύουν τη ζωή σου
λίγα μέτρα απ’ τη γωνία
Τέλειο ταξίδι
άπειρη αγάπη
φρίκη κι αγωνία
Στις ακτές του παραδείσου
δεν ισχύει η συμφωνία
τώρα θέλουν τη ψυχή σου
τώρα τέρμα τα αστεία
Τέλειο ταξίδι
άπειρη αγάπη
σκέτη κτηνωδία
Το ξέρω είναι τόσο δύσκολο αυτό που σου ζητάω
και μοιάζει αστείο
να περιμένω να μ’ ακούσεις καθαρά
την ώρα που ουρλιάζει το θηρίο
Στις ακτές του παραδείσου
κράτα με σφιχτά απ’ το χέρι
η καρδιά μου είναι δική σου
ο παράδεισος το ξέρει
Μείνε εδώ μαζί μου
μέσα στο σκοτάδι
λάμψε σαν αστέρι
|
||||
10. |
Η Γοργόνα
04:44
|
|||
Αναρωτιέμαι από που να έχεις έρθει
μικρή πανσέληνος ανάμεσα στα όρη
είσαι η γοργόνα στου πειρατικού την πλώρη
που βλέπει πρώτη το αστέρι όταν πέφτει
Αν ήρθες μέσα απ’ τη φωτιά μην το ξεχάσεις
πως πάλι μέσα στη φωτιά θα επιστρέψεις
όποιον φοβάται ν’ αγαπήσει θα γιατρέψεις
μέσα απ’τη φλόγα του έρωτά σου αν τον περάσεις
Για να’ ρθεις έχω νικηθεί σ’ άλλους πολέμους
και σ’ άλλες μάχες για να ’ρθεις έχω νικήσει
και μια ελπίδα που ’χα μέσα μου κοιμίσει
εκείνη δίνει τώρα ρεύμα στους ανέμους
Αναρωτιέμαι αν μ’ είχες κάποτε διαλέξει
αν η αγάπη έχει μια αφετηρία
είμαι ένα πλοίο σε νυχτερινή πορεία
και συ ορίζοντας τη ώρα που θα φέξει
|
||||
11. |
Η Αγάπη Σου
01:59
|
|||
Η αγάπη σου είναι ένα μαύρο πουλί
κοιμάται κάτω από τόνους σκουπίδια
ξυπνάει διψάει και βρίσκει νερό
στις ρωγμές που αφήνουν όπως περνάνε τα φίδια
Η αγάπη σου είναι ένας μαύρος ανθός
κοιμάται κάτω από πέτρες και χιόνια
ξυπνάει διψάει και ψάχνει το φως
στις ρωγμές που αφήνουν όπως περνούν τα καμιόνια
Η αγάπη σου είναι κρυμμένη πληγή
κοιμάται μες στα λευκά σου σεντόνια
ξυπνάει φοβάται και θέλει να βγει
απ’ τις ρωγμές που αφήνουν όπως περνάνε τα χρόνια
Η αγάπη σου είναι χαμένο παιδί
γυρίζει μονάχο τα βράδια στους δρόμους
αν το ρωτήσεις που βρίσκει νερό
σε κοιτάει στα μάτια και σηκώνει τους ώμους
|
||||
12. |
Τραλαλά
02:53
|
If you like Παύλος Παυλίδης & B-Movies, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp